29 april 2015

Foto- en filmopnamen van criminelen mogen online

Camerabeelden van inbrekers, vandalen en dieven.

Burgers en bedrijven mogen straks camerabeelden publiceren van een diefstal, inbraak of vernieling. Minister Van der Steur (Veiligheid en Justitie) hoopt dat door de inzet van deze ‘extra ogen en oren’ de pakkans toeneemt. Op dit moment is het nog niet toegestaan om foto’s of videobeelden van verdachten op internet te plaatsen.

Smartphones en bewakingscamera’s

Een en ander staat in een wetsvoorstel van minister Van der Steur (Veiligheid en Justitie) dat naar verschillende adviesinstanties is gestuurd. Een meerderheid van de Tweede Kamer steunt het plan van de minister. Opnamen van bewakingscamera’s en smartphones bieden goede aanknopingspunten om misdrijven op te lossen. “We vragen al langer hulp van burgers bij de opsporing; dan moeten we ze ook de mogelijkheden bieden die bij deze tijd passen”, aldus Van der Steur.

Duidelijke regels

Om te voorkomen dat de ‘verkeerde’ verdachte op internet wordt gezet, is er wel een aantal voorwaarden:

  • het misdrijf gaat uitsluitend om diefstal, inbraak of vernieling;
  • voor publicatie moet je eerst aangifte doen bij de politie en de beelden ter beschikking stellen aan de politie;
  • de vermoedelijke dader én het misdrijf moet duidelijk zichtbaar zijn op de beelden;
  • de identiteit van de dader mag niet bekend zijn;
  • andere personen dan de dader mogen niet herkenbaar in beeld zijn.

Wat bijvoorbeeld wel mag: een winkeldief steekt voor het oog van de camera spullen in zijn tas en loopt de winkel uit zonder te betalen. Het doel van het wetsvoorstel is om de identiteit van een dader te achterhalen. De minister wil voorkomen dat de maatregel wordt gebruikt om mensen aan de schandpaal te nagelen.

Verder is het niet de bedoeling dat particulieren en bedrijven beelden van zware criminaliteit als moord, doodslag en mishandeling openbaar maken. Politie en justitie handelen die zelf af, omdat het complexe zaken zijn, met een groot risico voor de opsporing of de vrees dat mensen voor eigen rechter gaan spelen. Vroegtijdige publicatie kan dat in de hand werken, of uitlopen op bedreiging van getuigen.