De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) heeft voor het eerst de bacterie Brucella canis aangetroffen bij in Nederland geboren honden. De bacterie veroorzaakt de ongeneeslijke ziekte brucellose waarbij ernstige rug- en nekpijn de belangrijkste symptomen zijn. De bacterie kan leiden tot onvruchtbaarheid, dood- of zwak geboren pups en problemen bij de ontlasting. In theorie kan de ziekte overgaan op mensen, al is die kans klein.

Bij mensen uit de ziekte zich anders: meestal is er sprake van langdurige koorts. Vaak komen daar klachten bij als hoofdpijn, vermoeidheid, lusteloosheid, zweten en gewrichtsklachten. Brucellose bij de mens is met antibiotica te behandelen, maar als dat niet tijdig gebeurt, kan een chronisch ziektebeeld ontstaan. Volgens de NVWA zijn er geen meldingen van besmetting bij mensen in Nederland, ook niet bij mensen die intensief contact hadden met besmette honden.

Nederlandse fokker

De NVWA kwam de hondenziekte begin dit jaar op het spoor toen een dierenarts onlangs een uit Rusland geïmporteerde hond met ernstige rugklachten onderzocht. De hond was eigendom van een Nederlandse fokker met meerdere rassen. Om welke fokkerij en rassen het gaat, wil de NVWA niet bekendmaken. De NVWA heeft alle honden op de fokkerij onderzocht. Honden van verschillende rassen en geslachten bleken de bacterie te hebben, en ook sommige nakomelingen van deze honden. Alle geïnfecteerde honden zijn, na advies van deskundigen en NVWA en in overleg met de houder, geëuthanaseerd.

In de afgelopen jaren zijn er in deze fokkerij pups geboren en verkocht. Het is mogelijk dat enkele van deze dieren ook zijn geïnfecteerd. De NVWA zal proberen eigenaren van deze pups te achterhalen met als voornaamste doel deze eigenaren te informeren over een mogelijke infectie van de hond en te ontraden met deze dieren te fokken. Hen zal geadviseerd worden contact te zoeken met de eigen dierenarts.

Niet dodelijk, maar wel ongeneeslijk

De ziekte is niet dodelijk, maar er bestaat geen genezende behandeling en het welzijn van de hond wordt ernstig beperkt. Daarom worden geïnfecteerde honden vaak geëuthanaseerd. Door een behandeling met antibiotica wordt de bacterie bovendien niet helemaal uitgeschakeld, en geïnfecteerde honden kunnen ook na behandeling de bacterie opnieuw gaan uitscheiden in de urine en nieuwe besmettingen veroorzaken.

Bronnen: LICG, Volkskrant, UU.nl, Vetinf@ct