Nederland staat in de top 5 van landen met het hoogste wettelijk minimumloon in Europa. Desondanks maken politieke partijen een verhoging van het minimumloon tot een punt in de verkiezingsstrijd. De timing is slecht, vindt Dibevo: we zitten nog middenin een crisis, bij veel bedrijven zijn de schulden opgelopen en het eigen vermogen is gekrompen. Straks hebben we elk dubbeltje nodig om weer op te starten en investerend de crisis uit te komen. We hebben de werkgeversorganisaties gevraagd om de gevolgen van deze ongewenste ontwikkeling scherp voor het voetlicht te brengen.
Ons land heeft een complex sociaal vangnet van toeslagen waardoor Nederlanders een behoorlijk besteedbaar inkomen hebben in vergelijking met andere EU-landen. Desondanks is het een gewild thema: het verhogen van het wettelijk minimumloon staat in veel verkiezingsprogramma’s van Nederlandse politieke partijen. Dat baart ons zorgen, omdat dit nogal wat negatieve gevolgen heeft voor de loonkosten, de ruimte om te investeren en daarmee ook de werkgelegenheid.
Nieuwe loonpolitiek
Een paar jaar geleden is het minimumloon voor 21-jarigen fors verhoogd en onderzoek heeft uitgewezen dat het vrijwel geen effect had op de werkloosheid. En dat blijkt inderdaad de deur open te zetten naar een nieuwe loonpolitiek. Met de verkiezingen in aantocht duikt dit onderwerp in vrijwel alle programma’s op. Zelfs de VVD staat ervoor open.
Voor werkgevers betekent dat nogal wat. Namelijk een forse loonkostenstijging. Maar ook dat startsalarissen ineens hoger worden en dat loongebouwen, bijvoorbeeld onze eigen cao, moeten worden opgehoogd, omdat deze ineens onder het wettelijk minimum zitten. Het hele loongebouw zou dan weer opnieuw moeten worden aangepast. En zo doemen er nog meer effecten op, want in de salarisadministratie e.d. moet dit ook allemaal worden verwerkt.
Werkgelegenheid en investeringen onder druk
Dit alles betekent ook dat waar marges al onder druk staan, er gesneden zal moeten worden in de kosten. Sommige activiteiten zullen onrendabel worden of er zal personeel ontslagen moeten worden, en dat gaat ten koste van de werkgelegenheid. Zeker nu wij een jaar corona achter de rug hebben en de consument steeds vaker digitaal de aankopen doet. Laat staan dat er dan voldoende middelen kunnen worden vrijgemaakt om investeringen te doen, bijvoorbeeld om je bedrijf duurzamer te maken.
Aan de andere kant zullen die extra kosten doorberekend gaan worden en leiden tot hogere prijzen met allerlei macro-economische gevolgen. En dit terwijl er ook andere opties zijn dan (alleen) het verhogen van het wettelijk minimumloon.
Al jaren kaart Dibevo de problemen rond zogenaamde WIG aan. De WIG is het verschil tussen het nettoloon dat een werknemer ontvangt en de loonkosten voor de werkgever. Volgens ons ligt hier ook de oplossing: zorg ervoor dat de werkgeverslasten worden verlaagd, dan ontstaat daar ook loonruimte voor werknemers. Maar ook zoeken wij oplossingen voor de risico’s die samenhangen met het werkgeverschap, bijvoorbeeld bij ziekte en arbeidsongeschiktheid.
Wij blijven deze ontwikkelingen op de voet volgen.
